Inleiding Lifeliners/MMT Nederland

In heb menu aan de linkerkant kun je navigeren per dienst en voertuignummer.

Een mobiel medisch team (MMT) is in Nederland een team bestaande uit een drietal personen, inzetbaar om snel medische bijstand te verlenen. Een MMT werkt vanuit een van de tien traumacentra in Nederland. Van deze centra hebben er vier de beschikking over een heli-MMT; ook wel lifeliner genoemd.

 

Binnen het grootschalige geneeskundige bijstand-model (GGB) kunnen een of twee MMTs, heli en/of grond gebonden, worden ingezet. De helikopter wordt primair gebruikt voor vervoer van het team; patiënten worden alleen per heli vervoerd als dit een duidelijke tijdswinst oplevert ten opzichte van vervoer over de weg, bijvoorbeeld als een slachtoffer zich bevindt op een plek waar een ambulance niet kan komen. Het team bestaat uit een trauma-arts (Anesthesioloog, intensivis of traumachirurg), een verpleegkundige en een chauffeur of piloot. De arts is, naast de opleiding tot specialist, getraind om medisch specialistische hulp te verlenen buiten het ziekenhuis in sterk uiteenlopende omstandigheden. De verpleegkundige heeft een speciale lucht-navigatieopleiding gehad om de piloot onderweg te kunnen assisteren. Op deze manier hoeven meer uitgebreide behandelingen, zoals die alleen in een ziekenhuis gegeven kunnen worden, niet pas in het ziekenhuis gestart te worden.

 

De eerste proeven in Nederland met het vervoer van een verkeersslachtoffer per helikopter vonden plaats in 1967. Van Rijksweg A12 naar ziekenhuis Ope Dei te Woerden (tegenwoordig Antonius Ziekenhuis genoemd en daarvoor Zuwe Hofpoort) en van Rijksweg A4 naar het Bronovoziekenhuis in Den Haag. Deze proeven werden georganiseerd door het tijdschrift “Rijdend Nederland” in samenwerking met de Koninklijke Landmacht, de chirurg van het Ope Dei Ziekenhuis, dr. J. Dijkstra en de staf van het Bronovoziekenhuis. De rol die de helikopter in de eerste hulpverlening – jaren later – zou worden toebedeeld kreeg met deze proeven voor het eerst gestalte. In 1995 organiseerden de ANWB en de GG&GD Amsterdam een proef met een helikopter voor spoedeisende medische hulpverlening. In 1998 heeft het ministerie van Volksgezondheid de verantwoordelijkheid overgenomen, en nu zijn in Amsterdam, Rotterdam, Nijmegen en Groningen Mobiele Medische Teams per helikopter actief. De helikopters vallen sinds een aantal jaar allemaal onder beheer van de ANWB. De helikopter in Groningen berustte eerder op een leasecontract bij de Duitse ADAC (zusterorganisatie van de ANWB in Duitsland). Sinds december 2010 zijn de vier Nederlandse traumahelikopters 24/7 inzetbaar. Nederland heeft 4 heli-Mobiel Medische Teams (heli-MMT ) inzebaar.

 

De Standplaatsen zijn:
Amsterdam: Lifeliner 1
Rotterdam: Lifeliner 2
Volkel: Lifeliner 3
Eelde: Lifeliner 4

 

In de eerste periode van 1995 t/m 2010 had iedere heli zijn vast basis. Het roepnummer voor de meldkamer stond ook op de heli in deze periode. In 2011 is men gaan rolleren en hebben de heli’s geen vaste basis meer. Daarnaast heeft men de Tekst “lifeliner 1, 2, 3, 4 “ook verwijderd van de heli. Daarom heb ik de pagina Lifeliners Nederland ook verdeeld in twee hoofdstukken.

1: 1995 t/m 2010 Hier staan de heli’s naam (Lifliner 1 t/m 4)
2: 2010 t/m 2011 Hier staan de heli’s op registratienummer (PH- …)
Extra toegevoegd aan dit deel van de website zijn de twee ambulanceheli s voor de Waddeneilanden Inleiding Ambulancehelikopter Nederland.

 

Vanaf 2016 beschikt Nederland ook over 2 ambulanceheli’s, waarvan één als reserve heli. Op vliegbasis Leeuwarden staat 24/7 een ambulancehelikopter paraat om mensen vanaf de Friese Waddeneilanden naar het ziekenhuis op het vaste land te brengen. ANWB MAA vliegt deze helikopter in opdracht van de Regionale Ambulance Voorziening Fryslân. De ambulancehelikopter wordt ingezet door de meldkamer Noord Nederland en dient bij daglicht binnen 6 minuten na oproep in de lucht te zijn. In het donker dient de ambulancehelikopter binnen 7 minuten na oproep in de lucht te zijn. De inzetcriteria voor de ambulance helikopter zijn gelijk aan die van een ‘normale’ ambulance.